Albumi "Awakening" (Celinka, 2011) i "Sound Quest" (Barnette Records, 2015) u punom svetlu prikazuju Milanov autorski talenat, raskošan pijanistički rečnik i umeće u vodjenju tria moderne orijentacije. Naslovna numera prvog opusa predstavlja vrhunsku dobrodošlicu u njihov svet. Posle nekoliko mirnih akorada, prčkanja prstiju po prepariranim žicama i sasvim uzdržanog gruva, odjednom trojka ubrzava i raspaljuje, kao da ih neka opasna avet iz sna juri da se što pre probude i slušaoca ošamute već u prvom gemu. Tih ubrzavanja će i kasnije biti, kao i finih inspiracija Koltrejnom i Tajnerom ili Ranim Henkokom i Korijom, što su očekivana mesta za prve studijske ekskurzije.
Stanisavljević je dominantan u svom triu, solista koji ume da izadje u prvi plan i prijatno improvizuje bez trošenja prevelike strasti. Nikolić i Stupar ostaju pozadi, ali to ne umanjuje njihov značaj - oni daju pravu podršku naglim promenama tempa ili atmosfere, ispunjavajući precizno sve postavljene zadatke. Na albumu nema čistih balada, sve do solo obrade "Tebe Pojem", Stevana St. Mokranjca, koja eligično zatvara odlično debi ostvarenje mladog umetnika.
Novi album razvlači inspiracije prema džez istoriji Monka i Evansa, i savremenim stremljenjima Breda Meldaua i Vidžeja Ajera. Teme su čvršće postavljene, predstavljajući zaokružene melodije koje se lakše pamte. Ritmovi su bogatiji (poslušati poliritmiju u "Furia"), a improvizacija lepršavija, iako su numere u proseku kraće. Većina materijala je opet bržeg ili srednjeg tempa, što baladi "Down To Earth/Song For J" daje poseban značaj: u sredini albuma, ona predstavlja sjajno smirivanje pre nego što trio opet uleti u žešći gruv.
Najveći dokaz Milanovog razvoja pruža numera "Quiet Mountain", koja tenziju gradi unutrašnjim impulsima na oskudnom asortimanu nota i akorada, pokazujući vrline današnje muzike, razvoj džeza izvan razmetljivosti bibapera. Ipak, dva albuma su kompatibilna: dok prvi predstavlja neizbrušenu energiju muzičara u povoju, sa svim vrlinama koje takva pozicija nosi, drugi ozvučava odrastanje umetničkog duha. Možda bi mešanje dva principa dali i najbolje rezultate?